اسفاد وطنم

آبیاری در اسفاد قدیم ( وه بن هو )

با سلام و احترام
آبیاری در اسفاد برای خودش آداب و قوانین خاصی دارد
در اسفاد قدیم زمان سهمیه آبیاری یک نفر را با استفاده از ظرفی کوچک به نام سره اندازه گیری می‌کردند به این ترتیب که کاسه‌‌‌ای کوچک که دارای سوراخ کوچکی بود به آب می‌انداختند و وقتی این کاسه پر می‌شد یک سهم محاسبه می‌شد .
امروزه سره آب را با استفاده از ساعت و دقیقه اندازه می‌گیرند و هر سره آب 6 دقیقه است که نیم سره برابر با سه دقیقه و چهاریک سره ، یک و نیم دقیقه است.
معمولا تقسیم آب در هر طاقه 24 ساعت، بر عهده میرآب است.
و میرآب تقریبا در محل تلاقی و تقسیم حضور دارد و آب را تحویل می‌دهد.
با توجه به اینکه مسیر‌های آبیاری و کشتزارها متفاوت است و آبیاری ممکن است در مسیرهای مختلف و طولانی انجام بگیرد در این مواقع وقتی که نوبت آبگیری تمام می‌شود با حضور در محل بستن آب و یا از طریق موبایل به نفر بعدی اعلام می‌گردد و آب به نفر بعدی تحویل می‌گردد.
اما در اسفاد قدیم که موبایل و ماشین و موتور نبود ، اسفادیها برای اعلام اینکه آبگیری تمام شده و نفر بعدی باید آب را ببندد از تکنیک صدای شغال استفاده می‌کردند و با ایجاد سر و صدا و گفتن هو هو به نفر بعدی اعلام می‌کردند که آب را باید تحویل نفر بعدی شود و این فرد نیز با گفتن هو هو این کار را به درستی انجام می‌داد.
اما نکته جالب اینجاست که وقتی صدای هو هو بلند می‌شد کلیه افرادی که در آن مسیر و وسط راه بودند این صدا را تکرار می‌کردند تا صدا به صدا برسد. و این یک همیاری و همکاری و یک احساس مسولیت و یک کار خودجوش بود و بالاخره صدا به نفر اصلی که صاحب آب بود می‌رسد و آب به نفر بعدی تحویل می‌شد.
در آبیز از این تکنیک استفاده نمی‌شد و آبیزی‌ها برای اطلاع نفر بعدی ، با ایجاد گرد و خاک و به باد دادن خاک نفر بعدی را مطلع می‌کردند
و این کار هنگام شب و در صورت نوزیدن باد و یا قرار گرفتن در باغ و درختان امکان پذیر و قابل رویت نبود.
اینکه آبیزی‌ها به اسفادیها شغال و اسفادیها به آبیزی‌ها سیخول می‌گویند شاید بخاطر همین موضوع است .

اما امروز با اختراع موبایل این تکنیک‌ها بی اثر شده است و فقط اسم و رسم آن باقی مانده است.
کریمی‌آوای اسفاد