اسفاد وطنم

داشتم کتاب سپیده‌ی دانایی رو ورق می‌زدم

به متنی رسیدم که نوشته بود .

میگن اگه چوپان نباشه گوسفند‌ها تلف می‌شن یا گم می‌شن یا گرگ بهشون حمله می‌کنه یا از گرسنگی می‌میرند چون مغز ندارند / هر کی مغز نداره به چوپان احتیاج داره یه چوپان دلسوز /چوپان حکم پدر یا مادر گوسفند‌ها رو داره

یه دفعه دیدم مادری زنگ زد که سیوش کرده بودم

مادر مهربانمیراباد

بهش گفتم حواست بهم هست که گم نشم کی پاشم و کی بشینم / کی بمیرم

تو مث مادر منی

گفت نمفهموم چی می‌گی

گفتم مفهموم چی می‌گی

همین که به یادم هستی ممنونم ازت

کم لطفی بی معرفتی از من بی مغزه که باید بهت زنگ می‌زدم

گفت اشکال نداره مادر جان اگه عید آمدی حتما یک سر بزن بهم /اینجا خیلی دلگیره / از قلعه دورم / خونه تو شهرک بهم نمی‌دن / تنهام

گفتم چشم مادر جان وظیفه است

ببین خیلی از انسانها منفعتی نداری براشون ولی به یادتن

اینا انسانهای واقعی هستند اگه از این جور انسانها دوست رفیق داری قدر شون رو بدون و احترامشون رو نگه دار

انسانیت حتی بعد مرگ تو همین چیزا خلاصه می‌شه

عکس سلفی شو دارم و همین طور فیلم چهار بیتی شو

اما مطمئن از رضایت بودنش نیستم